ارگ ریاست جمهوری هیئت مذاکره کننده برای شروع مذاکرات با طالبان را رسما اعلام کرد که اندکی با فهرست پیشین که از سوی تلویزیون دولتی اعلام شده بود، تفاوت دارد. 

این هیئت ۲۱ نفره است و پنج زن عضو آن هستند. چهره‌ها از اقوام و اقشار مختلف برگزیده شده‌اند تا درباره آینده سیاسی کشور با طالبان گفتگو و توافق کنند. 

در این فهرست، افراد در رده‌های سنی گوناگون از احزاب سیاسی، مقام‌های دولتی، فعالان حقوق بشری و نمایندگان جامعه مدنی دیده می‌شوند. 

هرچند درباره ظرفیت، چگونگی انتخاب و فراگیر بودن نمایندگان هیئت، از همین حالا پرسش‌هایی مطرح شده، اما یکی از چهره‌هایی که می‌تواند افغانستان نوین قرن ۲۱ را نمایندگی کند، احمد نادر نادری، رئیس کمیسیون مستقل اصلاحات اداری و خدمات ملکی است. 

اما آقای نادری چه چیزی در کارنامه خود دارد؟ 

احمد نادر نادری سال ۱۹۷۵ میلادی در استان کابل دیده به جهان گشود. او از رهبران جوان پس از طالبان است و در جهاد، جنگ داخلی و مقاومت علیه طالبان نقش نداشته است. 

در حالی که در بیست سال گذشته این پیشینه به نفع آقای نادری نبود، امروز با اتکا به همین سابقه، او به نمایندگی از نسل نو حرف  می‌زند که اکثریت مردم افغانستان را تشکیل می‌دهد و قربانی جنگ بوده است. 

آقای نادری اکنون رئیس کمیسیون مستقل اصلاحات اداری و خدمات ملکی است که مسئولیت اولش ایجاد حکومتداری سالم از طریق پالایش کادرهای تخصصی است. 

او پیش از آن، مشاور ارشد روابط عامه و استراتژیک اشرف غنی، رئيس جمهور کشور بود. 

آقای غنی نادری را به عنوان سفیر آزادی بیان نیز معرفی کرده بود. 

پیش از ورود به دولت، آقای نادری رئیس مرکز واحد تحقیق و ارزیابی افغانستان بود. این انستیتوی پژوهشی معتبرترین نهاد تحقیقاتی کشور است و در سطح منطقه رقابت  می‌کند. 

اما بیشترین فعالیت نادری که در دانشگاه کابل حقوق و علوم سیاسی خوانده و از دانشگاه جورج واشینگتن فوق لیسانس دارد، در زمینه حقوق بشر بوده است. 

او هفت سال کمیسر کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان بود و علیه نقض حقوق بشر چه غصب زمین، قتل، ترور و آدم ربایی ایستادگی کرد. مستندسازی جنایت جنگی در دهه‌های گذشته، از کارهای عمده او و تیمش بود که تاکنون منتشر نشده است. 

آقای نادری عضویت هیئت امنای بنیاد جامعه باز افغانستان را نیز در کارنامه دارد. 

اما افغانستان نام او را زمانی شنید که در کنفرانس بن در سال ۲۰۰۱، در کنار مجاهدین پیشین و تکنوکراتهای غربی مورد حمایت ظاهر شاه، پادشاه سابق، از کابل به بن رفت و از جوانان کشور نمایندگی کرد. 

او بعد از آن، سخنگوی لویه جرگه اضطراری شد که حکومت انتقالی به رهبری حامد کرزی را تشکیل داد.

آقای نادری چهره‌ای آشنا برای مراجع بین‌المللی حامی حکومت افغانستان هم است.

در مسایل مربوط به حقوق بشر، سیاست، زنان و دموکراسی، نوشته‌های فراوان دارد و در کنفرانس‌های بین المللی زیادی شرکت کرده است. 

عضویت در گروه مرتبط با کشورهای شکننده در مجمع جهانی اقتصاد و نهادهای معتبر دیگر، او را تا جایی پیش برد که دو سال پس از انقلاب ۲۰۱۲ لیبی، رئیس هیئت‌های دفاع از تامین عدالت شد. شعار تیم بین المللی او این بود: هیچ صلحی بدون تامین عدالت برقرار نمی‌شود. 

دست تقدیر اکنون آقای نادری را دوباره در همان چهارراه کشانده است. اما این بار به جای لیبی او از کشور زادگاهش در میز مذاکره با طالبان نمایندگی  می‌کند. 

آقای نادری که حمایت سرسخت آمریکا را دارد، پیشتر هم با طالبان در قطر مذاکره غیررسمی کرده بود. 

طالبان ابتدا آقای نادری و هیئت همراه او را جدی نگرفتند و به آنها گفتند که تنها به خاطر آمریکا حاضر شده اند «این جوانان را چند ببینند». 

اما پس از آغاز گفتگوها، مذاکرات طالبان و جوانان افغان تا ۱ شب طول کشید و طالبان در برابر منطق نمایندگانی که از افغانستان جدید دفاع  می‌کردند، انعطاف نشان دادند. 

آقای نادری برای جنگ منطق بین افغانستان کثرت‌گرا و تغییر یافته، در برابر طالبانی که همچنان در خیال ایجاد امارت اسلامی هستند، پشت میز  می‌رود. 

امید بسیاری در کابل به افرادی مانند او بسته است و بسیاری می‌پرسند که آیا نادری و نمایندگان نسل نو عضو هیئت، خواهند توانست از ارزشهای مردم‌سالارانه برای آینده افغانستان دفاع کنند؟